ANOY..O ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΑΝΟΥΝΑΚΙ

Οι απαντήσεις που δόθηκαν από τον James στη συνέντευξη στo Project Camelot και αναρτήσαμε μέχρι τώρα μεταφρασμένες, προκάλεσαν σειρά από νέα ερωτήματα. Έτσι ζητήθηκε από τον James να απαντήσει σε οκτώ πρόσθετες επεξηγηματικές ερωτήσεις που θα ακολουθήσουν εδώ.

Ερώτηση 19η-Project Camelot: Ποιος ήταν ο Ανού, ποιος ο στόχος του και γιατί?

James: Ο Ανού, μέσω της υπεροχής των υποστηρικτικών πηγών που διέθετε, αλλά και με τη βοήθεια του Πνεύματος χειραγώγησης που τον χαρακτήριζε, κατέκτησε την κορυφή των Ανουννάκι, που του χάρισε στη συνέχεια τη θέση του «σωτήρα» της φυλής του. Αυτή τη θέση άρχισε να τη θεωρεί γενετήσιο δικαίωμα του σε όλες τις διαστάσεις της δημιουργίας του. Σύμφωνα με σχεδόν όλους τους ανθρώπινους ορισμούς, ο Ανού είναι κάποιος θεός.

Ο στόχος του Ανού είναι πολυεπίπεδος και δύσκολο να περιοριστεί σε ένα συγκεκριμένο στοιχείο, επειδή εξαρτάται πάντα και από το σε ποιά χωροχρονική θέση βρίσκεσαι όταν κάνεις την υπόθεση σου. Σε ένα σύστημα συντεταγμένων μπορεί να πει κανείς, πως η σχετική ευφυΐα του τον κατατάσσει στο επίπεδο ενός θεού και όμως από την άποψη ενός άλλου συστήματος, θα μπορούσε κανείς να πει πως ήταν ο σατανάς. Και η αλήθεια είναι πως είναι και τα δύο ταυτόχρονα –και πάλι κατά την ανθρώπινη αντίληψη.

Στα διαδιαστατικά (υπερ-διαστατικά) επίπεδα της ύπαρξης, όπου υπάρχουν όντα και οντότητες ως ατομικές μονάδες έκφρασης της πρωταρχικής πηγής, υπάρχουν φυλές οντοτήτων, που υπάρχουν σε διάφορες πυκνότητες δόνησης. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές φυλές/ράτσες και όπως και στη φύση, υπάρχει μία διαδικασία διαλογής, η οποία αποφασίζει ποιά είδη θα καταλάβουν κυρίαρχο ρόλο ανάμεσα στις φυλές.

Οι Ανουννάκι είναι η φυλή όντων, η οποία καταλαμβάνει κυρίαρχη θέση στα διαδιαστατικά επίπεδα και ο Ανού, ο βασιλιάς τους, ήταν που προέβλεψε αυτή τη διαδικασία που θα τον ανέβαζε στο στάτους ενός θεού. Η ιστορία αυτή έχει καταγραφεί με εκατοντάδες διαφορετικούς τρόπους σε διάφορες μυθολογίες, όμως ο Ανού δοξάζεται σε αυτό τον πλανήτη από αυτούς που είναι μεν σοβαροί, αλλά παράλληλα δεν έχουν ιδέα για την προέλευση του κόνσεπτ περί θεού.

Ο στόχος του Ανού, σχετικά με την ανθρωπότητα, ήταν να δημιουργήσει μία ράτσα οντοτήτων που θα εκδηλωνόταν μέσα σε ένα σώμα, την οποία θα μπορούσε να ελέγχει. Ήταν η δημιουργική τάση του που τον έκανε να αναζητά μια κατάσταση του να «είναι θεός» και στη συνέχεια να αφήνει το δημιούργημα του να τον παρακαλά, όμως γνώριζε πως αυτό θα το πετύχαινε μόνο εάν ήταν σε θέση να σκλαβώσει την αληθινή φύση της ανθρωπότητας μέσα σε ένα «ανθρώπινο εργαλείο», το οποίο θα ήταν εξοπλισμένο με το σύστημα ανθρώπινης Νόησης (HMS) και τα υποσυστήματα του.

Η τάση του να είναι ένας θεός δημιουργός, ήταν όψη του εξαιρετικά ικανού μυαλού του Ανού, που ήταν εξέλιξη του γενετικού κώδικα του, διότι ήταν σε θέση να δίνει ζωή –αυτό εξαιτίας της κατάστασης ανάγκης που κυριαρχούσε για να σωθεί η φυλή του και ο πολιτισμός τους-. Κάτω από την πίεση αυτής της ανάγκης άρχισε να αναπτύσσει το όραμα του, να δημιουργήσει στη Γη μία φυλή εργατών. Μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια μετά τα πρώτα ανθρώπινα γεννετικά πειράματα των Ανουννάκι, η ανθρωπότητα είχε μπει για καλά στο δρόμο της και η ανθρώπινη έκφραση (η έκφραση μέσω ανθρώπινης υπόστασης)είχε αρχίσει να μετατρέπεται σε μία από τις κεντρικές εμμονές άλλων διαδιαστατικών φυλών.

Η εμμονή αυτή έβαλε το θεμέλιο λίθο για διάφορους μύθους περί εξωγήινων, που ζούσαν σε άλλους πλανήτες όπως οι άνθρωποι και που χρησιμοποιούσαν διαστημόπλοια για να επισκεφτούν τη Γη –κάποιοι καλοπροαίρετα, και άλλοι όχι. Όμως, όπως ανέφερα και σε προηγούμενο σημείο, η ανθρώπινη φυλή είναι στην πραγματικότητα η μοναδική μορφή ζωής του είδους της σε ολόκληρο το σύμπαν, όσων αφορά το επίπεδο της πυκνότητας (διάσταση) και την σωματική εκδήλωση της, κατάσταση που προέρχεται από τα πειράματα του Ανού, όταν δημιούργησε τα ανθρώπινα εργαλεία, που μπορούσαν να σκλαβωθούν από το Σύστημα Ανθρώπινης Νόησης.

Ο Ανού ήταν καταπληκτικός παρατηρητής. Κατανοούσε την εσάνς των οντοτήτων και χρησιμοποίησε αυτή την κατανόηση για να τις χειραγωγήσει. Ήξερε πως όλες οι οντότητες στο βάθος του πυρήνα τους είναι έτσι κωδικοποιημένες ώστε να θέλουν να υπηρετούν. Όμως –και ο Ανού το γνώριζε αυτό- αυτή η φυσική ανάγκη ήταν ταυτόχρονα και μία αδυναμία, που μπορούσε να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης, με την έννοια πως οι οντήτητες θα μπορούσαν να χειραγωγηθούν στην καταπίεση, δίχως να το αντιλαμβάνονται.

Ο μύθος του χρυσού, που ήταν ο σκοπός πάνω στον οποίο «έστησε» (εκδήλωσε) ο Ανού ολόκληρο το σύστημα δημιουργίας του, είναι μόνο ένα επιφανειακό μοτίβο. Ο Ανού λειτουργούσε με μία πολύ πιο ευρεία ατζέντα: ήθελε να είναι θεός για όλα τα όντα –υπερδιαστατικά και διαστατικά (ανθρώπινα)- και να συγκεντρώσει τη δύναμη να κυβερνά την τύχη ενός πλανήτη, μίας φυλής, μίας ομάδας ή ενός ατόμου... που είναι η δύναμη που ανήκει σε αυτόν που δημιούργησε το σύστημα. Ο Ανού πίστευε, ή ίσως να ήταν και αυτό μία εκλογίκευση, πως σε τελική ανάλυση δημιουργούσε μία κατάσταση όπου μπορούσε να πραγματοποιηθεί η τάση των ανθρώπινων και των υπερδιαστατικών όντων, να υπηρετήσουν το θεό.

Για να απαντήσουμε στο ερώτημα γιατί το έκανε αυτό ο Ανού: επρόκειτο απλά για δύναμη, αλλά όχι δύναμη, όπως ίσως τη φανταζόμαστε, σαν αυτή του μάνατζερ μιας επιχείρησης ή του προέδρου μιας χώρας. Όχι. Εδώ επρόκειτο για μια δύναμη πολύ πιο ευρεία, που περιελάμβανε ολόκληρες φυλές και πλανήτες. Όμως ούτε ακόμη και αυτό ήταν ο λόγος. Το κίνητρο είχε ακόμη πιο λεπτή χροιά: να σκλαβώσει την κυρίαρχη ολότητα, έχοντας τη γνώση, πως αυτή είχε μεγαλύτερη δύναμη και πως ήταν πολύ πιο ευφυής από τον ίδιο τον Ανού. Αυτό ήταν το αληθινό κίνητρο του Ανού –να ελέγξει αυτό που ήταν μεγαλύτερο από τον ίδιο. Αυτή είναι μία δύναμη, η οποία είναι ασύλληπτη για την ανθρώπινη αντίληψη και όταν έχει κατακτηθεί, προκαλεί την ανάγκη για ακόμη περισσότερη δύναμη και για ακόμη πιο περίπλοκα συστήματα ελέγχου αντίστοιχα.

Αυτά τα συστήματα ελέγχου είναι -τοποθετημένα το ένα πάνω στο άλλο- που τελικά επιβράδυναν την αντίληψη του χρόνου και που κατά μία έννοια επέτρεψαν στον Ανού να επιχειρεί από ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο χρόνου. Αυτή η χρονική διαφορά του έδωσε τη δυνατότητα να κινείται γρηγορότερα από άλλες φυλές και να ελέγχει τις επιπτώσεις γεγονότων, σαν ένας κοσμικός μαριονετίστας. Οι άλλες φυλές βρισκόταν έτσι σε δυσχερέστερη θέση, επειδή ακριβώς ήταν αποδέκτες γεγονότων και όχι δημιουργοί τους. Σε μόνιμη βάση βρισκόταν πίσω από τη ροή της δημιουργίας και αγωνίζονταν να κρατήσουν «βήμα», να βρουν τη ροή, ενώ, κατά μία έννοια, ο Ανού είχε ήδη χιλιάδες μίλια προβάδισμα, όπου υπολόγιζε τα στρατηγικά βήματα του, τα οποία θα βίωναν άλλες φυλές σε ένα εντελώς διαφορετικό χρόνο.

wing makers